Żuraw

Kogut Wynalazca: Panowie! Oto schemat Dźwigu, zwanego dalej- Żurawiem. Żuraw należy wybudować na brzegu stawu, zwanego dalej- stawem. Żuraw napędzany jest siłą mięśni chomika Diesla, który niejedno już przeszedł, więc i z Żurawiem sobie poradzi.
Kretes: Mały zuch!
Kogut Wynalazca: Właśnie. Wreszcie na koniec Komandor Kretes, zwany dalej- nurkiem.
Kretes: Raczysz sobie Kogucie żartować?
Kogut Wynalazca: Ubierze się w piecyk magnetyczny i wskoczy do lodowatej wody."

-Kogut Wynalazca wyjaśniający działanie Żurawia

Dźwig, dalej zwany Żurawiem - maszyna wynaleziona przez Koguta Wynalazcę w grze Reksio i Wehikuł Czasu. Jej zadaniem było wydobycie z dna stawu sprężyn i spychu potrzebnych do zbudowania Wehikułu Czasu. Do obsługi Żurawia Kogut wybrał Kretesa.

"Bo jesteś ślepy jak kret, czyli widzisz w ciemnościach. A w stawie jest wyjątkowo mętnie, a więc- ciemno"

-Kogut Wynalazca wyjaśniający Kretesowi, dlaczego został wybrany nurkiem

Historia[]

Kogut Wynalazca: Hmm... To mi przypomina, że kiedyś próbowałem zwodować w naszym stawie łódź podwodną. Niezbyt chlubny był to epizod w moim życiu. Dość powiedzieć, że sporo różnych przedmiotów leży do dziś na dnie stawu.
Kretes: No i?
Kogut Wynalazca: No i... Dajcie mi trochę czasu, to zaprojektuję dźwig, którym wyciągniecie ten złom z dna. Powinny się tam odnaleźć i sprężyny, które miały sprężać powietrze, ale nie za bardzo sprężyły. No i rzeczony spych, którego zainstalowanie ostatecznie pogrążyło mój odważny projekt... w mule.

-Kogut opisujący inspirację Żurawia

Gdy Reksio z Kretesem nie mogli znaleźć sprężyn, a tym bardziej spycha, zwrócili się o pomoc do Koguta Wynalazcy. Ten przypomniał sobie o złomie, który został w stawie po jego projekcie Łodzi Podwodnej. W ramach wyłowienie tychże części, Kogut zaprojektował rzeczony Dźwig, który Reksio wraz z Kretesem zbudowali z części znalezionych na podwórku. Następnie Kretes zanurzył się w lodowatej wodzie stawu.

Jednym słowem, dziękuję Ci wuju, za tamtą cenną lekcję życia. Dzisiaj- stojąc w obliczu śmierci- zamykam oczy i wspominam, tak wspominam tamto popołudnie na polu marchwi...